Σύντροφοι
Πρόκειται να μιλήσουμε ενόψει συνεδρίου για την φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ στην επόμενη δεκαετία.
Εκτιμάται και προτείνεται ως αφετηρία της σκέψης μας να έχουμε το γεγονός ότι Ευρώπη ξεκινά από την Ελλάδα και Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα δεν νοείτε. Αμφότεροι είμαστε δεμένοι με ιστορικούς ιδεολογικούς και φιλοσοφικούς δεσμούς και οδηγούμαστε σε ένα κοινό μέλλον που κανείς περαστικός Έλληνας ή ξένος αξιωματούχος δεν μπορεί να αλλάξει.
Στεκούμενοι σε αυτό το σημείο μπορούμε να δούμε καθαρά ότι η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας δεν απειλείται καθώς είναι δεμένη με ιστορικούς ακατάλυτους δεσμούς, δεσμούς δίκαιου και κοινής συνείδησης. Απλά και πρακτικά δεν γίνεται να βγούμε από την Ευρώπη..
Απαλλαγμένοι από τον παράλογο φόβο της έξωσης και της αποκοπής ενός τμήματος της ταυτότητας μας, θα μπορέσουμε να μιλήσουμε και κυρίως να εντάξουμε στο πολιτικό διάλογο που συντελείται στοιχεία που μας λείπουν και που η έλλειψη τους μας στοίχισε ως χώρα.
Επί μακρών σαν κομματικός χώρος μας απασχόλησε η προσπάθεια ένταξης της χώρας σε ένα σκληρό πυρήνα μιας νομισματικής σχέσης, και το ΠΑΣΟΚ υπήρξε ο καθοδηγητής σε αυτόν τον δρόμο. Όμως αμέσως μετά την είσοδο σε αυτό το πυρήνα ξεκίνησε ο αγώνας της παραμονής μας σε αυτόν και δεν έμεινε χώρος για κουβέντα για τον ρόλο της Ελλάδας στην νέα κατάσταση
Σε αυτό το διάστημα η ιστορία στην χώρα μας ορίστηκε από την προσπάθεια συμμετοχής στον «σκληρό πυρήνα» των αποφάσεων. Και για να μετέχει αυτού η χώρα αποδέχτηκε όρους που οδήγησαν στην απώλεια το συνόλου σχεδόν της αγροτικής παραγωγής σε υψηλής διατροφικής αξίας προϊόντα.
Παράλληλα η χώρα -και σε μικρότερο βαθμό η Ευρώπη- λόγω της πίεσης από τις χώρες της άπω ανατολής υπέστη αποβιομηχάνιση. Από το 25% της παγκόσμιας παραγωγής η Ευρώπη έπεσε μέσα σε δυο δεκαετίες στο 11,5% παρόλο που η επικράτεια της μεγάλωσε με την πτώση του τοίχους. Η Ελλάδα μεταβλήθηκε σταδιακά σε μια οικονομία εμπορίου εισαγωμένων και παροχής υπηρεσιών και μάλιστα ως επί το πλείστων χαμηλής ποιότητας και προστιθέμενης αξίας.
Χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν ή μεταφέρθηκαν σε χώρες εκτός ευρώ στα βόρεια σύνορα μας ενώ η βιοτεχνία και οι μικρές μεταποιητικές επιχειρήσεις καταστράφηκαν ολοσχερώς
Το κενό στην παραγωγή καλύφτηκε μέσω της μεγέθυνσης της οικονομίας. Τα χρήματα για να συμβεί αυτό προήλθαν από τον δανεισμό.
Μια συνεχώς μειούμενη πίτα από την οποία έπρεπε να τραφούν οι ίδιοι ή και περισσότεροι Έλληνες έπρεπε να μεγαλώσει. Ο τρόπος που επιτευχτεί αυτό ήταν η μεγέθυνση της αξίας της υπάρχουσας πίτας αλλά η μεθοδολογία αυτή οδήγησε στην ακρίβεια.
Από την παράγωγη η την εισαγωγή ως στην κατανάλωση ύπαρξε χώρος όπου χώρεσαν δεκάδες μεσάζοντες μεταφορές και αεριτζήδες . Όλοι αυτοί πρόσθεσαν κόστος ώστε να αποκομίσουν όφελος από μια πίτα που μειώνονταν συνεχώς.. Το αποτέλεσμα ήταν ακρίβεια στα ράφια και μηδαμινές τιμές για τον παραγωγό, ενώ πολλές φόρες το ίδιο προϊών έκτος Ελλάδος ήταν φθηνότερο γιατί μεσολαβούσαν λιγότεροι.
Την ίδια στιγμή -λόγο του ευρώ που είναι το ακριβότερο νόμισμα στο κόσμο -τα Ελληνικά προϊόντα όπως τα προϊόντα όμορων χωρών στην ευρωζώνη έγιναν πολύ ακριβά και έπαψαν να καταναλώνονται στην Ευρώπη. Οι ευρωπαίοι καταναλωτές στραφήκαν στα φτηνότερα ομοειδή προϊόντα τρίτων χωρών.
Η αγροτική παραγωγή μπροστά στο αδιέξοδο κινήθηκε προς τις επιδοτήσεις και αυτό έγινε σε ολόκληρο τον νότο της ευρωζώνης. Τελικά η Μεσογειακή Ελλάδα που θα μπορούσαμε να είναι ο λαχανόκηπος της Ευρώπης και να έχουμε αυτάρκεια τροφίμων, διπλές σοδιές με πράσινη γεωργία και σχετική τεχνολογική ερεύνα καινοτομία και εφαρμογή έφτασε στο σημείο να εισάγει τρόφιμα από τρίτες χώρες.
Λόγο κακού σχεδιασμού ή μη σχεδιασμού σπάνια θα δούμε σήμερα κάποια φιλότιμη προσπάθεια τυποποίησης στην χώρα μας. Το αποτέλεσμα είναι η χώρα να εξάγει χύδην και να εισάγει το ίδιο προϊών τυποποιημένο και ακριβότερο. Πέρυσι εισάγαμε μερικά εκατομμύρια τόνους τυποποιημένου ελαιολάδου από την Γερμανία!!
Κι όλο αυτό το γιγαντιαίο στηρίχτηκε αλλά και κρύφτηκε πίσω από τον δανεισμό.
Η Εποχή των ψεμάτων, του εύκολου χρήματος μέσω της μεγέθυνσης και του δανεισμού τελείωσε, και στο τέλος άφησε την χώρα χωρίς δική της παραγωγή με εισαγωγές 15% περισσότερες από τις εξαγωγές και όλους τους Έλληνες υποχρεωμένους.
Τα ακριβά προϊόντα της ελληνικής διατροφής (η καρδιά δηλαδή της μεσογειακής διατροφής) είχαν χάσει την θέση τους στα ξένα και στα ελληνικά ράφια ή ακόμη και λαϊκές αγορές. Τελικά θα φτάσουμε σε οριακά πράγματα
Παράλληλα γύρω από της μεγέθυνση της λιγοστής πίτας και γύρω από την προσπάθεια να κρυφτούν τα προβλήματα της αποβιομηχάνισης, της υποπαραγωγής, δημιουργήθηκε ένα κράτος χορηγός του ιδιωτικού τομέα.
Ένα κράτος που τακτικά έκοβε κομμάτια του για να τα δώσει τροφή στον ιδιωτικό τομέα. Γύρω από αυτή την μοιρασιά στήθηκε η γνωστή μας διαπλοκή κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και πολιτικών!
Τα δυο δεδομένα «κράτος χορηγός» και «διαπλοκή» οδήγησαν στην τσιμεντένια ανάπτυξη και σε φαραωνικά έργα. Εκατομμύρια τόνοι τσιμέντου έπεσαν σε όλη την επικράτεια για να πράξουν πρόσκαιρη ανάπτυξη δίνοντας παροδικές θέσεις εργασίας πριν καταλήξουν σε εκδοτήρια διοδίων εισιτηρίων και γενικά ταμεία διαφόρων κρατικοδίαιτων κοινοπραξιών.
Και μπορεί όλα να άλλαξαν το χάρτη της χώρας αλλά δεν τόνωσαν ούτε αύξησαν την παραγωγή ή την δυνατότητα εξαγωγών, ούτε μείωσαν το κόστος μεταφορών των εμπορευμάτων. Αντίθετα στις περισσότερες φορές το αύξησαν .
Φτιάχτηκε ένα κράτος που απορροφούσε το πλεονάζον εργατικό και αγροτικό δυναμικό και γύρω από αυτήν την σχέση δημιουργήθηκε το γνωστό μας πελατειακό κράτος.
Ένα κράτος που αποδέχονταν την φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή για να μην πληγεί περισσότερο και να λειτουργεί σχετικά οριακά η καθημαγμένη και προορισμένη να σβήσει εθνική οικονομία. Ένα κράτος που το 2004 κατάργησε το ΣΔΟΕ.
Την ίδια στιγμή η χώρα μας στην Ευρωζώνη λόγω εσωτερικών αδυναμιών της ίδιας της ζώνης του κοινού νομίσματος, δανείζονταν πάντα ακριβότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Δανείζονταν μέσω τραπεζών οι όποιες αντλούσαν κεφάλαιο από την ΕΚΤ με 1% και δάνειζαν την χώρα με επιτόκια αγοράς.
Και πέρα από το να καρπώνονται οι τράπεζες το όφελος από την διάφορα, στην ουσία χρηματοδοτούσαν την εθνική οικονομία και τον κάθε ιδιώτη καταναλωτή ή επιχειρηματία ακριβότερα από κάθε άλλο ευρωπαίο. Το ντεζαβανταζ για τον Έλληνα επιχειρηματία ήταν μεγάλο και ο ίδιος δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τον μέσο ευρωπαίο. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που τον οδήγησαν σε τρίτες χώρες με χαμηλά μεροκάματα.
Και τελικά όλες οι δανειακές ανάγκες της χώρας καλύπτονταν ακριβότερα από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα ενώ και η ίδια η χώρα χρησιμοποιούσε αυτά τα χρήματα για κατανάλωση εισαγομένων. Το πράγμα πήγαινε εντελώς λάθος και ήταν αποτέλεσμα συνδυασμού εξωτερικών και εσωτερικών παραγόντων. Για να τα δεις όλα αυτά έπρεπε να ρίξεις μια αναθεωρητική ματιά επάνω στην σχέση Ελλάδας Ευρώπης.
Όμως η Ελλάδα του σκληρού πυρήνα δεν μίλησε ποτέ για να μην απομονωθεί. Αρκέστηκε στο να αντλεί ΚΠΣ και μάλιστα καθυστερημένα, να μοιράζει την φτωχιά της εσωτερικά στο λαό και να αφανίζει παραγωγούς κάθε είδους. Να μοιράζει το κράτος και τον πλούτο της σε λίγους για να συντηρήσει μια θνησιγενή κατά φαντασίαν αγορά.
Ως υποχρέωση η χώρα ανελάμβανε περιοδικά να εφαρμόζει περιοριστικές πολιτικές μικρής και μεσαίας διάρκειας, ευρισκόμενη συνεχώς σε επιτήρηση από τους εταίρους της και αγωνιζόμενη να μείνει στο αφρό του σκληρού πυρήνα!
Ώσπου λόγο της παροιμιώδους αβλεψίας των προηγούμενων κυβερνήσεων και της διεθνούς κρίσης ή χώρα χρεοκόπησε.
Σήμερα και πάλι τα μνημόνια, το μεσοπρόθεσμο, το κούρεμα αλλά και το σύνολο της εφαρμοζόμενης πολιτικής, είναι μέρος αυτού του συνεχούς, σκληρού και ίσως έσχατου αγώνα παραμονής στο ευρώ. Ένας αγώνας που λόγω της κρίσης έγινε πολύ σκληρός για την Ελληνική κοινωνία.
Ακόμη και οι σχεδιαζόμενες εκποιήσεις δημοσίου πλούτου, το κλείσιμο σχολείων, νοσοκομείων πανεπιστημίων, οργανισμών, οι περικοπές κοινωνικών παροχών, μισθών και συντάξεων που οδήγησαν στην ύφεση και στην υποκατανάλωση.
Ακόμη και η ύφεση που οδηγεί στο κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων επιχειρήσεων και στο τριπλασιασμό της ανεργίας και των ελλειμμάτων, ακόμη και η έλλειψη φαρμάκων όλη αυτή η αυτοκαταστροφή είναι το τίμημα της παραμονής μας στο ευρώ.
Κι όμως είναι μια συνταγή που όμως ουδείς γνωρίζει αν θα πετύχει.
Και παρόλα αυτά η χώρα μας μια δεκαετία μετά της είσοδο στο σκληρό πυρήνα, δεν μετέχει του σκληρού πυρήνα των αποφάσεων αφού αυτές παίρνονται στον άξονα Βερολίνο Παρίσι ή σε ένα ευρύτερο που περιλαμβάνει την Ισπανία και την Ιταλία.
Όμως θα πρέπει αν μπει μια τελεία,
Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μια Ελλάδα που δεν ζητά τίποτα.
Δεν γίνεται αποδεκτό η χώρα μας ενώ έχει πληρώσει έως τώρα τα περισσότερα στην κρίση από κάθε άλλο ευρωπαίο να γίνεται αντικείμενο χλευασμού.
Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μια Ελλάδα μια Ελλάδα αυτοκαταστρεφόμενη και επαίτης. Μια χώρα που καταστρέφει έλληνες για να μείνει ζωντανό το ευρώ.
Στην χώρα μας δεν αρμόζει η στείρα επιλογή του να σέρνεται πίσω από την Ευρώπη και με το χέρι απλωμένο να αποδέχεται ότι της πουν.
Δεν αρμόζει στο λαό μας να αισθάνεται ο πιο ένοχος και ο πιο κακός μαθητής του δυτικού κόσμου.
Αναγνωρίζουμε ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές στο κράτος στην δομή και στην φιλοσοφία του. Θέλουμε την αλλαγή στις παραγωγικές δομές και σχέσεις ώστε και περισσότερος πλούτος να παράγεται και να διανέμεται σε όλους σύμφωνα με τις ανάγκες του καθενός σε μια κοινωνία που προοδεύει συνολικά.
Θέλουμε να προτείνουμε και να συνδιαμορφώσουμε το σχέδιο πάνω στο οποίο θα πατήσουμε. Σχέδιο στο οποίο το ευρώ είναι ένα απλό εργαλείο και όχι αυτοσκοπός. Το ευρώ είναι έργαλείο που αν μας κάνει θα το χρησιμοποιήσουμε
Κατά συνέπεια προτείνεται στα μέλη της επιτροπής την δημιουργία εντός του ΠΑΣΟΚ αυτοργανωτικής ομάδας παραγωγής σκέψης δράσης και αντίδρασης. Μια ομάδα σκεπτικών για την Ευρώπη που θα επιχειρήσει να εκπροσωπηθεί στα όργανα του νέου ΠΑΣΟΚ συμβάλλοντας καθοριστικά στην διαμόρφωση του σχεδίου για την Ελλάδα του 2020!
Απέναντι στο οριζόντιο διαχρονικό ρεύμα της χρεοκοπίας με τους νεοφιλελευθέρους μεταρρυθμιστές και διαπλεκομένους που θέλουν πάση θυσία να μιμηθούμε την Ευρώπη και να ομογενοποιηθούμε ή να χαθούμε ως ένοχοι ανάμεσα στα έθνη, θα πρέπει να σταθούμε εμείς οι σκεπτικοί για την Ευρώπη.
Όλοι εμείς οι νέοι που θέλουμε να δημιουργήσουμε μια νέα χώρα ισότιμη και πρωτοπόρα, μια χώρα κυρίαρχη στο χώρο γύρω από την φυσική της θέση, Μια θέση από την οποία θα ξεκινά η Ευρώπη.
Όλοι εμείς οφείλουμε να βάλουμε το κοινωνικό φρένο που έλλειψε από την χώρα τον Απρίλιο του 2010 όταν μπροστά στην άτακτη κρίση υπόγραψε ότι της πέταξαν και παραχώρησε κυριαρχία.
Όλοι εμείς οφείλουμε να δουλέψουμε για μια Ελλάδα της αξιοκρατίας της ποιότητας του ορθολογισμού του αυτοσεβασμού μας πάνω από όλα.
Όσοι είμαστε αντιμνημονιακοί από τα αριστερά θέλουμε να αλλάξουμε την νεοφιλελεύθερη Ευρώπη και δικαίως. Όσοι κινάμε από την ερώτηση που αφορά την Ελλάδα στην Ευρώπη είμαστε αντιμνημονιακοί γιατί αυτή η πολιτική βλάπτει την χώρα και τον λαό της, μας διαλύει και μας εξαφανίζει.
Όλοι εμείς θέλουμε αλλαγή εκεί που οι άλλοι θέλουν την συνέχεια και την συντήρηση.
Όλοι μαζί λοιπόν χρειαζόμαστε ένα σχέδιο το οποίο θα οδηγήσει να επιλέξουμε και σε ποια και σε πόση Ευρώπη θέλουμε και μας συμφέρει να συμμετέχουμε.
Θέλουμε αναθεώρηση στην σχέση με την Ευρώπη και μια νέα σχέση επιλεκτική. Μια σχέση στην οποία «θα κρατάμε τα καλά και θα διαπραγματευόμαστε τα υπόλοιπα» με στόχο το μέγιστο όφελος για την χώρα και τον λαό μας από όποια πλευρά κι αν το δει κάποιος.
Η Αριστερά και ο πατριωτισμός είναι οι ιδέες που δονούν την εποχή μας ξανά μετά το 1968 (διεθνώς) το 1974 και το 1981 στην Ελλάδα. Ελπίζουμε να μπορέσουμε να εκφράσουμε τις ιδέες αυτές με σύγχρονο λόγο στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και να δώσουμε κατεύθυνση στην χώρα στο πλαίσιο της ευρώπης την οποία βλέπουμε ως δομή που βρίσκεται υπό διαμόρφωση. Μια δομή στην οποία θα θέλαμε να είμαστε παρόντες με θέσεις και συμφέροντα τόσο από τα αριστερά όσο και για την χώρα. Να είμαστε παρόντες μόνο και όπου αυτό που φτιάχνεται μας συμφέρει αποδεδειγμένα Μακριά από μεγαλοιδεοληψίες για σκληρούς πυρήνες και τα λοιπά
Το εκκρεμές φαίνεται να γυρνά λίγο αριστερά αλλά τίποτα δεν δείχνει ότι ο φεντεραλισμός μπαίνει μπροστά από τις μεγάλες οικονομίες- καπιταλισμούς για να σώσει την Ευρώπη. Μόνο το οικονομικό συμφέρον κυριαρχεί και συνδυάζεται με το εθνικό. Και για εμάς Η Ελλάδα πρέπει να μπαίνει Μπροστά
Σε όλα τα άλλα υπάρχουν όρια. Οργανωθείτε
aepasok 